‘ขนมแม่เอย’ชูนวัตกรรม หนีคู่แข่งรับโอกาสเออีซี

[brid.ladawan]

‘ขนมแม่เอย’ชูนวัตกรรม หนีคู่แข่งรับโอกาสเออีซี

ขนมแม่เอย ได้เปิดตลาดเพื่อนบ้าน ก่อนที่จะพูดถึงประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือเออีซีกันเสียอีก

“ที่จริงแล้ว..ขนมแม่เอย ได้เปิดตลาดเพื่อนบ้าน ก่อนที่จะพูดถึงประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือเออีซีกันเสียอีก โดยเริ่มส่งขนมเปี๊ยะไปขายที่ สปป.ลาวมาเกือบ 10 ปี แล้ว เพราะนิสัยการกินคนไทยและคนลาวใกล้เคียงกัน ที่สำคัญใน สปป.ลาว มีคนจีนอาศัยอยู่มาก จากนั้น...ขนมแม่เอย ก็เริ่มขยายตลาดไปกัมพูชา เวียดนาม เมียนมาร์ และสิงคโปร์ อย่างต่อเนื่อง”

นี่คือ...มุมมองของ “ดิศรณ์ มาริษชัย” กรรมการผู้จัวันเสาร์ 28 มีนาคม 2558 เวลา 04:00 น.
ดการ บริษัท ขนมแม่เอย-เปี๊ยะแอนด์ พาย (2003) หนึ่งในผู้ประกอบการตัวอย่างของกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม ที่ถ่ายทอดประสบการณ์ที่เริ่มต้นด้วยการเป็นเอสเอ็มอี จนขณะนี้กลายเป็นผู้ส่งออกขนมไทยติดอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศ ที่ส่งออกไปในอาเซียน รวมทั้งยังส่งออกไปยึดหัวหาดจีน ไต้หวัน สหรัฐ อเมริกา ฝรั่งเศส เยอรมนี เบลเยียม และฮอลแลนด์

แต่ไม่ใช่ว่าการเดินหน้าของ “ขนมแม่เอย” จะโรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบ เพราะกว่าจะก้าวมายืนอยู่บนเวทีนี้ได้...ก็ต้องฟันฝ่าอุปสรรคมามากมาย เพราะหลังจากทำตลาดขนมในประเทศเริ่มอยู่ตัว ก็เริ่มมองหาตลาดต่างประเทศ ซึ่งมองประเทศใกล้ ๆ อย่าง สปป.ลาว ก่อนซึ่งที่นั่นมียอดขายขนมเปี๊ยะค่อนข้างดี เพราะมีคู่แข่งไม่มาก จากนั้นก็ขยายตลาดต่อไป กัมพูชา เวียดนาม และเมียนมาร์ พร้อมกับนำขนมอื่น ๆ ส่งขายด้วย เช่น ไส้งาดำ ถั่วเหลืองด้วย

ยกตัวอย่างในกัมพูชาจะใช้เวลาเปิดตลาดประมาณ 2 ปี โดยเข้าไปหาพันธมิตร เพื่อเปิดคอร์สสอนทำขนมให้กับร้านเบเกอรี่ต่าง ๆ ในกัมพูชา เพื่อปูทางไปสู่การส่งไส้ขนมขาย โดยขณะนั้นได้ส่งผู้เชี่ยวชาญของบริษัทฯ เข้าไปสอนเดือนละ 2 ครั้ง โดยให้พันธมิตรที่กัมพูชา จัดหาคนสนใจเรียน เช่น ห้องละ 20 คน 3 ห้อง แต่ละครั้ง จะได้ลูกค้าเพิ่ม 60 คน ไปเดือนละ 2 ครั้ง ได้เกือบ 200 คน

ทำไม? ถึงต้องทำเช่นนี้ เพราะเห็นว่าผู้ที่สนใจมาเรียน อย่างน้อยถ้าจะเปิดร้านเบเกอรี่ ก็ต้องซื้อไส้ขนมจากเรา เพราะเวลาสอน จะใช้ไส้ขนมของสูตรร้าน ทำให้ไม่ต้องเสียเวลากวนไส้ เรียกว่า ’ฉีกซองแล้วใช้ได้ทันที“ หรือเวลาที่ไปร่วมงานแสดงสินค้ากับหน่วยงานภาครัฐ ก็ควรต้องติดป้ายประกาศหาพันธมิตรร่วมทำธุรกิจไปด้วย เพื่อใช้โอกาสคัดเลือกพันธมิตรไปในตัว หากได้พันธมิตรที่ดีแล้ว ก็ต้องเจรจากำหนดเงื่อนไขให้ชัดเจน

นี่คือสูตรเบื้องต้นในการทำตลาดต่างประเทศของ “ขนมแม่เอย” คือ การหาพันธมิตรที่ดี และสร้างการรู้จักในผลิตภัณฑ์ของขนมแม่เอย เพื่อสร้างความต้องการสินค้าขึ้นมา

ที่สำคัญ! ... เมื่อออกงานแสดงสินค้าแล้ว หากสินค้าเหลือ “อย่าฆ่าธุรกิจตัวเอง ด้วยการเลหลังลดราคาขายสินค้า ถ้าขายไม่หมดให้นำกลับ เพราะไม่เช่นนั้นต่อไปกลุ่มลูกค้าจะมารอซื้อวันท้าย ๆ ทำให้เสียราคา เสียการทำธุรกิจ”

หัวใจหลักของ “ขนมแม่เอย” อีกประการคือ คุณภาพสินค้าต้องคงที่ ต้องใช้วัตถุดิบผสมเท่ากันทุกครั้ง โดยไม่เปลี่ยนแปลงราคา และต้องพยายามสร้างความต่างของอาหารแบบแช่แข็งที่มีอยู่ในท้องตลาด โดยขนมแม่เอย ได้คิดค้นวิจัยจนสามารถเก็บรักษาสภาพเดิมได้ 1 ปี โดยไม่ใช้สารกันบูด สามารถแกะกล่องฉีกซองกินได้ทันที เช่น ข้าวต้มมัด ข้าวหลาม

นอกจากนี้ยังนำใบตอง มาห่อข้าวต้มมัด เพื่อสื่อถึงเอกลักษณ์ประจำชาติไทย นอกเหนือจากต้มยำกุ้งหรือผัดไทย แต่ใบตองที่นำมาห่อข้าวต้มมัด จะต้องคิดค้นให้มีความหอมของใบตอง ไม่เหนียวเยิ้ม หรือว่าใบดำจนไม่น่ารับประทาน จนกลายเป็นขนมไทยขึ้นชื่อในต่างประเทศ และอีกสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ “บรรจุภัณฑ์ที่ดี ที่สวยงาม” ซึ่งช่วยสร้างมูลค่าให้กับสินค้าได้ โดยขนมแม่เอยทุกประเภท นอกจากทำบรรจุภัณฑ์ที่สวยแล้ว ยังเป็นการนำรูปสถานที่ท่องเที่ยว และวัฒนธรรมไทยมาอยู่ในลวดลายกล่องด้วย

สำหรับในอนาคต... ขนมแม่เอย ตั้งใจทำผลิตภัณฑ์อาหารพร้อมรับประทานที่ไม่ต้องเก็บไว้ในตู้แช่ไว้ได้นาน 1 ปี เช่น กะเพราไก่ ไก่ผัดขิง ที่เป็นเฉพาะกับข้าว รวมถึงข้าวแกงมัสมั่น ข้าวแกงเขียวหวาน ที่ฉีกซองรับประทานได้ทันที เพื่อเจาะตลาดทั้งในและต่างประเทศ

สุดท้าย “ดิศรณ์” ยังบอกด้วยว่าสิ่งที่ต้องการให้รัฐเข้ามาดำเนินการคือ การโปรโมต “วัฒนธรรมไทย” ให้รู้จักไปทั่วโลกเหมือนภาพยนตร์ “แดจังกึม” ของเกาหลี ที่สอนให้รู้จักตั้งแต่วัฒนธรรม การรับประทาน การใช้ยา วิธีนวด จนทำให้ทุกคนได้รู้จักเกาหลีมากขึ้น รวมทั้งต้องการให้จัดทำข้อมูลบริษัทคู่ค้าประเทศต่าง ๆ ให้ชัด ขณะเดียวกันผู้ประกอบการไทยก็ต้องมีจรรยาบรรณในการทำธุรกิจ และไม่หยุดนิ่งในการคิดค้นผลิตภัณฑ์ใหม่ หากทำได้เชื่อว่าสินค้าไทยจะสามารถยืนหยัดได้บนเวทีเออีซีแน่นอน.

ทีมเศรษฐกิจ


ที่มา เดลินิวส์
วันที่ 28 มีนาคม 2558